चांदणे पांघरलेले आकाश

आनंद उवाच...............

चांदणे पांघरलेले आकाश
मागुन कधीच मिळत नसते,
दुसऱ्याला आशाकिरण देणारा,
सूर्य आपण व्हावे लागते,

ओल्या मातीचा सुवास
असाच कधी दरवळत नाही,
प्रेमाच्या बेभान वर्षावात स्वत:ला
आधी चिंब भिजवावे लागते,

जेव्हा येतो वसंत बहरात
एक कळी तेव्हाच फुलते,
होतो जेव्हा प्रेमाचा शिडकावा
धुंदीत रहाण्याची गरजच नसते,

हळुच उमटलेला मनातला तरंग
ओठांवर येऊन परत जातो,
जिवलगाला बंधात कायमचे बांधायला
बेफाम खळबळच उमटावी लागते,

मैत्रीच्या नाजुक नात्यावर
येऊ नये कधी नैराश्याचा अंधार,
म्हणुन आनंदाच्या हळुवार क्षणांना
"मैत्रा" साठी नेहमीच मात्र जपावे लागते