Monday, April 25, 2011

जगणे

आनंद उवाच..........

जगणे ही पण एक कला असे
साजिरं पीसही सहज शिकवतं
पाचोळ्यात हरवण्यापरीस ते
झुळुकेवर अलगद उडुन दाखवतं


बुडणे ओंजळीतल्या सागरात
जगणे जगणाऱ्याला नसते ज्ञात
अथांग अगम्याचं वेडच वेडं
ते वेडच जगणाऱ्याला जगवतं

चांगल्या वाईट आठवणी
इंधन जगणे जगणाऱ्याचं
अस्तित्वही त्याचं उमलवे कलिका
चित्तधुंदसा सुगंध पसरवतं

Wednesday, April 6, 2011

अडलेच नव्हते

आनंद उवाच.....................................

माझे कधी कुणावाचुन अडलेच नव्हते
अडण्यास मजपाशी काही उरलेच नव्हते

निशांत अवकाश निरंतर जिवलग माझा
प्रकाशित आकाश कधी पुरलेच नव्हते

प्रेमास कुणाच्या होऊ कसा पात्र मी?
"मी" पलिकडे मला काही स्मरलेच नव्हते

आणु कशी खोली जीवनात या माझ्या?
बहरदार काव्यांचे गुंफण कधी स्फुरलेच नव्हते

सुखाचा नवा सदरा कश्यासाठी आणावा?
फाटके नेसुचे अजुन विरलेच नव्हते................