आनंद उवाच.....................................
माझे कधी कुणावाचुन अडलेच नव्हते
अडण्यास मजपाशी काही उरलेच नव्हते
निशांत अवकाश निरंतर जिवलग माझा
प्रकाशित आकाश कधी पुरलेच नव्हते
प्रेमास कुणाच्या होऊ कसा पात्र मी?
"मी" पलिकडे मला काही स्मरलेच नव्हते
आणु कशी खोली जीवनात या माझ्या?
बहरदार काव्यांचे गुंफण कधी स्फुरलेच नव्हते
सुखाचा नवा सदरा कश्यासाठी आणावा?
फाटके नेसुचे अजुन विरलेच नव्हते................
No comments:
Post a Comment