आनंद उवाच.........
उधळून तेव्हा मजवर
स्वप्नमोती पसरून गेलीस
तो ठेवा मी जपला तसाच
तू कधीच मज विसरून गेलीस
अर्पुन तुजला आशा इच्छा
गुंफत होतो स्वप्न मलमली
सज्जात तिष्ठत अजुनही तसाच
तू कधीच मज विसरून गेलीस
अल्याड पल्याड जवळ दुर
धागा मनीचा अतूट होता
हृद्बंध धरुनी मी आहे तसाच
तू कधीच मज विसरून गेलीस
देऊ 'न ' अंतरास अंतर
अंतरीचा वादा तुझाच होता
शब्दबद्ध मी अडकलो तसाच
तू कधीच मज विसरून गेलीस
No comments:
Post a Comment