Friday, November 7, 2014

तो चंद्र

कोजागिरी पौर्णिमा, तिथीने आईचा वाढदिवस..........................

आनंद उवाच................
येतील जातील कैक पौर्णिमा
तो चंद्र आता हरवुन गेला,
चकोरास या निराधार सोडुन,
तो चंद्र कसा फसवुन गेला,

हाती सहजी गवसत नाही,
उंच उंच जाणारी ती म्हातारी,
जगणे हसणे खेळत शिकवत,
तो चंद्र बघा रडवुन गेला,

व्यवहाराच्या असंख्य चिंध्या,
स्वप्नांची झालर गुंफुन त्यात,
जगण्याची गोधडी उबदार अशी,
तो चंद्र हळुच उसवुन गेला

कधीतरी येशी माझ्या वाटे,
वाटुन अंतर तुडवत गेलो,
अनंताचे अंतर ठेऊन अंतरी,
तो चंद्र अलगद निसटुन गेला.
तो चंद्र अलगद निसटुन गेला.....

No comments: