tag:blogger.com,1999:blog-25434067748034839472023-11-15T10:00:06.653-08:00आनंदाचे डोही आनंद तरंगAnand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.comBlogger42125tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-74397618689374973502018-04-26T18:34:00.000-07:002018-10-23T07:31:07.225-07:00ज़िंदगी<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
आनंद उवाच.....<br />
<br />
क्या क्या सपनें दिखाके, कहाँ लायी है ज़िंदगी<br />
अपने आपमें सिमटके, ये कहाँ आयी है ज़िंदगी<br />
<br />
ख्वाबोकी दुनिया में, रह दिया होता हमें<br />
जीने राहमें अकेले यूँ रास्तेपे लायी है ज़िंदगी<br />
<br />
हम तो बस चाँदनी देखना चाहते थे उम्रभर<br />
पत्थरोंकी आगोश में सुला गयी है ज़िंदगी<br />
<br />
तुझे , बस तुझे ही अपनाने की चाह में<br />
तुमसेही कितनी दूर ले आयी है ज़िंदगी</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-25417006583879107582017-03-29T11:07:00.001-07:002017-03-29T11:09:13.828-07:00स्प्रिंग ब्रेक केबिन ..... ..... .... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
"राज, कसलं मस्त घर आहे रे!!!" आशु ने गाडीतून उतरता उतरता मोठ्ठा श्वास घेत घराकडे नजर टाकली.<br />
<br />
बऱ्याच दिवसांपासून ह्या स्प्रिंग ब्रेक ची वाट बघत होती ती. वर्षाभरापूर्वीच लग्न झाले होते. लग्न म्हणजे लिटरली चाट मंगनी पॅट ब्याह असाच प्रकार होता<br />
MS झालेला राज त्याच्या चुलत भावाच्या लग्नासाठी भारतात जेमतेम १५ दिवसासाठी काय येतो. त्या लग्नात मुलीकडून आलेल्या आशूला राजची आई काय पहाते, पुढच्या दिवशी राज आणि आशु चा भेटायचा कार्यक्रम काय ठरतो आणि राज भारतात आल्याच्या १० व्या दिवशी लग्न होते<br />
<br />
पुढच्या ५ दिवसात आशु चा व्हिसा , पेपरवर्क मध्येच भुर्रकन उडून गेले . राज गेल्यावर साधारण महिन्याभराने आशु सुद्धा राजकडे पोचली . पुढचे वर्षभर राजची नवी नोकरी , आशुचे अमेरिकेत अड्जस्ट होणे ह्यातच निघून गेलं. एकमेकांबरोबर राहून सुद्धा निवांत वेळच नव्हता मिळाला. आशूला इथे येऊन वर्ष झाले आणि अनायासे स्प्रिंग ब्रेक चे आउटिंग करायचे म्हणून राजनेच महिन्याभरापूर्वी ही केबिन गुपचूप बुक करून ठेवली होती<br />
<br />
नवीनच घर होते ते. स्वस्त होते आणि फारसे रिव्ह्यूज पण नव्हते.<br />
"काय फरक पडतोय? नदीकाठी आहे आणि मस्त वेदर पण आहे. ample time for loads of romance" असा विचार करून फ्रायडे संध्याकाळी ऑफिस मधून घरी येऊन, आशुला कुठ्ल्याही तयारीशिवाय पीकप करून आणले होते. केबिन जवळ येईपर्यंत आशूला प्लॅन ची भनक सुद्धा लागू दिली नव्हती<br />
<br />
"wow!!! दुमजली घर with २ बेडरूम्स and attic!!! Ample space for ....... "<br />
तेवढ्यात आशु च्या "राSSज ....... " हाकेने राजची रोमँटिक विचार शुंखला तुटली<br />
<br />
आशु अमेझ्ड अवस्थेत लिविंग मध्ये उभी होती. राज मागे गेला आणि हळूच आशुचे डोळे मिटले .<br />
<br />
"अरे राज , हे बघ ना !!!"<br />
"सोड ग !! मी काय हे बघायला आलोय का? आता पुढचे दोन दिवस , मी तुला आणि तू मलाच बघ !!!!!"<br />
<br />
<br />
******<br />
<br />
<br />
"घर तर छान आहे राहुल, पण एकही रिव्ह्यू नाही?"<br />
"आता हे किती चिवडशील गौरी? अगं नवचं असेल ते. केदार ही किल्ली घे घराची. तू आणि भैरवी बॅग्स आत न्या पाहू. मी गाडी नीट लावून येतो "<br />
<br />
केदार आणि भैरवी , राहुल आणि गौरीची मुलं, excited होऊन किल्ली घेऊन धावत घर उघडून आत घुसली<br />
"अरे बॅगा तर न्या"<br />
"तूच आण येताना !!!!"<br />
<br />
<br />
घरात घुसल्या घुसल्या पहिले आपली बेडरूम कुठली हे ठरवायला वर जाऊन भटकून आले. तोवर राहुल गाडी पार्क करून बॅगा घेऊन आत आला<br />
पडतो तर गौरी लिव्हींग मध्ये स्तंभित उभी !!!<br />
<br />
"काय झाले?<br />
"अरे राहुल!! लिविंग मध्ये कसलं डेकोरेशन केलय ह्या माणसाने!! किती प्रकारच्या बाहुल्या आहेत बघ ना सगळीकडे !! आणि कसल्या जिवंत वाटताहेत?........ "</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-9096007263105034902017-02-21T11:15:00.001-08:002017-03-29T11:09:27.629-07:00श्वासाचं लोन <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"चला , आता सुटले बाकीच्या व्यापातून, आता बसायचं का?"<br />
"हो! आलोच जरा!!!<br />
……….<br />
<br />
"हं ! सांगा!<br />
"आज किती मोठी यादी आहे?"<br />
"बरीच आहे, पहिले तुमच्या लाडक्यांची घेऊ या !!!"<br />
"हा! हा!! हा!! माझे सगळेच लाडके आहेत. पण तू म्हणतोयस तर हीच यादी घे "<br />
"जागा : झांजीबार, टांझानिया. माता पिता : लवंग मजूर , ८ भावंड होती ३ आधीच आली परत ………"<br />
"आज कुटुंबाच्या माहितीला रजा दे. फक्त जागा सांग, लवकर आटोपुया, ह्याला बावन्न कोटी दे !!!!"<br />
<br />
"जागा : क्योटो जपान"<br />
"जपान? आफ्रिकेतून डायरेक्ट जपान? बरं , दे १०० कोटी "<br />
<br />
"जागा : शांघाय, चीन "<br />
"६२ कोटी "<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
<br />
"जागा: आSSमची मुंबई , भारत "<br />
"५०"<br />
"कोटी???"<br />
"नाही रे फक्त ५०"<br />
<br />
"देवी, जाम झोलर दिसतोय हा आयटम???"<br />
"नाही रे!!! पुण्य करून मोठ्ठा हात मारलाय ह्याने. एका फटक्यात श्वासाचं लोन फेडलंय. <br />
खात्यात फक्त ५० च शिल्लक आहेत, नुसता हात लावून परत येणार . आणि मग कायमचा निवृत्त.<br />
मोक्ष देण्याचा आदेश आलाय वरून !!!!!!"</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-32527424492316980852016-10-13T14:37:00.002-07:002017-03-29T11:09:55.039-07:00बायको , मी आणि "ती"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
काल संध्याकाळ................................. <br />
<br />
"आज ती भेटली होती वाटतं?" बायकोच्या प्रश्नाने एकदम धस्स झालं. दुसरं काही नाही , पण ह्या बायकांचे नेटवर्क जब्बरदस्त असतं . कुठली खबर कुठे , कशी पोचेल आणि तीच माहिती आपल्यापर्यंत कशी येईल ह्याचा काही एक नेम नसतो.<br />
<br />
"क.. क.. काय झालं?" पोटातल्या गोळ्याने माझा नकळत SRK झाला खरा.<br />
<br />
"मी भरपूर काय काय खायला करते आहे कळले"<br />
<br />
च्यायला!!!! मोजून ५ मिनिटांपूर्वीच तिला बाय केलं मी आणि गाडी पार्क करून घरात पाऊल टाकेपर्यंत स्टेटस अपडेट्स पोचले सुद्धा ? टू मच आहे हे ....<br />
<br />
"मग करतेच आहेस ना तुझ्या टर्मरिक कुमकुम ची फुल टू तयारी ???"<br />
" अरे हो, पण सगळ्यांना कुठे बोलावलंय ?" विषय सोडून फाटे फोडायची जुनी सवय !!!!<br />
"म्हणजे तिला नाही बोलावलंय?"<br />
"तिला बोलावलंय रे, पण तिच्या शेजारणीला नाही"<br />
"काय म्हणाली ती ?"<br />
"काही नाही, काय आहे आजचा मेनू ?? नवरा म्हणाला भरपूर काय काय करतेयस म्हणून !!!"<br />
"ए प्लिज , मी काहीच बोललो नाहीये. भेटली तेव्हा हाय म्हणालो , निघालो तेव्हा बाय म्हणालो , ह्यापलीकडे एक शब्द नाही काढलाय तोंडातून "<br />
"माहिती आहे रे, ती तुला भेटली म्हणून छळतेय "<br />
"आता ऑफिस वेगळे असले तरी सेम पार्किंग लॉट आहे तर भेटणारच ना !!!"<br />
"जाऊंदे , तुझ्याशी गप्पा मारायला नाही वेळ मला , हा घे तुझा चहा आणि मी चालले माझ्या टर्मरिक कुमकुम च्या तयारीला"<br />
<br />
मी ही चहाचा टमका घेऊन टी व्ही कडे वळलो ... .... ....<br />
<br />
<br />
आज संध्याकाळ ... .... .... ... .... .... ... .... .... ... .... ....<br />
ऑफिस मधून पार्किंग मध्ये घुसलो . नेहमीच्या जागी "ती' उभी होतीच . गाडी अनलॉक करून ड्रायव्हींग सीटवर बसलो आणि दार बंद केले , दुसऱ्या दाराने "ती" पण बसली.<br />
"हाय"<br />
"हाय"<br />
<br />
"काल भेटल्याचे का बोललीस?"<br />
"अरे , काय करतेयस खायला म्हणून विचारले, तर तू भेटलास का असे विचारले तुझ्या बायकोने. मग पटकन नाही असे नाही म्हणता आले. म्हणून सांगून टाकले की तू खूप काही करतेयस असं कळलं म्हणून, बस एव्हढंच"<br />
<br />
"पण आपण तर काल ऍबसॉल्युटली काहीच बोललो नव्हतो, वेळ कुठे होता?"<br />
"मग काय केलं आपण?"<br />
"मु..... ...... "<br />
<br />
"बास !! पुरे !!! मग आज नुसत्या गप्पाच? का कालचं अर्धवट राहिलेलं पूर्ण करायचंय? " विथ खट्याळ हसू..... .<br />
<br />
मी शांतपणे माझे दार उघडून खाली उतरलो आणि मागचे दार उघडून मधल्या सीटवर जाऊन बसलो.<br />
<br />
फ्रंटसीट्स पेक्षा मधली सीट जास्त कम्फर्टेबल असते नाही का?</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-45583879355085345362016-09-16T10:10:00.001-07:002017-03-29T11:09:43.664-07:00किक ऑफ मीटिंग <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"सगळे आलेयत?"<br />
"हो"<br />
"चला , सुरु करूया!!अजेंड्यानुसार, चेक लिस्ट आहे का समोर? "<br />
<br />
"हो"<br />
<br />
"गोल्स काय आहेत?"<br />
"सगळंच अपग्रेड करायचंय."<br />
"सगळं म्हणजे? आपण पण?"<br />
"नाही , आपल्याला सनसेट व्हायला वेळ आहे अजून, तिसऱ्या चौथ्या अपग्रेड नंतर व्हावे लागेल बहुदा "<br />
<br />
"हं !! कुणा कुणाचे रोल्स काय काय असणार आहेत?"<br />
<br />
सगळ्यांनी आपापले रोल्स , टास्क्स आणि जबाबदाऱ्या सांगितल्या.<br />
<br />
"स्कोप आणि डेट्स ठरल्या आहेत का?"<br />
"हो, हा सगळा हाय लेव्हल प्रोजेक्ट प्लॅन आहे. मी सगळ्यांशी शेअर केलाय. सगळ्या फेजेस आणि माईल स्टोन्स कव्हर केल्यायेत त्यात"<br />
<br />
"गुड! एनी हिकप्स?? रिस्क काय काय आहेत? त्यांचं मिटिगेशन? रोलओव्हर्स?"<br />
<br />
"शो स्टॉपर काही नाही. दोनच आहेत. एक फुटकळच आहे, दुसरी जरा क्रिटिकल आणि टाइमबाउंड आहे."<br />
<br />
"काय काय आहेत?"<br />
<br />
"पहिली म्हणजे या वेळेचा मनू आयडेंटिफाय नाही झालाय. तो होऊन जाईल. पण तुमचा कल्की अवतार कधी होणार ह्यासाठी तुमची वेळ आणि प्लॅन ठरलेला नाहीये अजून, तोच तर ह्या वेळेला प्रलयाची सुरुवात करणार आहे ना???"</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-63427644499041003882016-08-31T08:13:00.002-07:002018-10-23T07:31:22.924-07:00सरींवर सरी<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="left" style="font-family: "arial"; font-size: 10pt;">आनंद उवाच....... <br />
<br />सरींवर सरींचे पुन्हा <br />दिवस परत आले आहेत <br />सयेच्या धारेत भिजायचे <br />दिवस परत आले आहेत <br />
<br />सरल्या क्षणांची अडगळ <br />उगाच आता भिजेल पुन्हा <br />नकोशी घरं बुजवायचे <br />दिवस परत आले आहेत <br />
<br />सारे सोडता येत नाही <br />सारे खोडता येत नाही <br />साऱ्या खुणा मात्र बदलायचे <br />दिवस परत आले आहेत <br />
<br />का बांधू अन कशास सांधू <br />पागोळ्याचे फुटलेले पेव <br />साठलेली मरगळ निचरायचे <br />दिवस परत आले आहेत </span><br />
<table>
</table>
</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-4921251419075830702014-11-07T17:33:00.002-08:002018-10-23T07:30:50.928-07:00तुही अन मीही<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
आनंदउवाच…………………………...<br />
<br />
<br />
एकमेकांत गुंतुन जाऊ तुही अन मीही<br />
त्यागून सारे , थोडे जगू तुही अन मीही<br />
का आससावे चार घटिकांसाठी त्या ?<br />
का उगा धरावा अनंताचा ठाव त्या ?<br />
आहे तो क्षण साधू तुही अन मीही....<br />
<br />
किती अन कशास हव्या इतरांच्या कथा?<br />
तू, मीच आहोत ह्या क्षणाची गाथा,<br />
व्यथांचा बाजार टाकू , तुही अन मीही<br />
त्यागून सारे , थोडे जगू तुही अन मीही....<br />
<br />
"अंतर" सोडून बाह्यात अलगद फसतो,<br />
"अंतरा"त का किल्मिषभारास पोसतो?<br />
"अंतरा" तले अंतर सोडु , तुही अन मीही<br />
त्यागून सारे , थोडे जगू तुही अन मीही....<br />
<br />
पुरेसे आहोत, मला तू अन तुला मी,<br />
कशास आहे , आपल्यात हा "मी" ?<br />
कधीतरी "मी" पण विसरू , तुही अन मीही<br />
त्यागून सारे , थोडे जगू तुही अन मीही....<br />
<br />
भविष्यधन साठवायचेही आहेच<br />
उद्यास्तव आज मरायचेही आहेच,<br />
ह्याच निमिषात रमु, तुही अन मीही<br />
त्यागून सारे , थोडे जगू तुही अन मीही<br />
त्यागून सारे , थोडे जगू तुही अन मीही ………</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-85703325999839216042014-11-07T17:31:00.002-08:002014-11-07T17:31:58.878-08:00तो चंद्र<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
कोजागिरी पौर्णिमा, तिथीने आईचा वाढदिवस..........................<br />
<br />
आनंद उवाच................<br />
येतील जातील कैक पौर्णिमा<br />
तो चंद्र आता हरवुन गेला,<br />
चकोरास या निराधार सोडुन,<br />
तो चंद्र कसा फसवुन गेला,<br />
<br />
हाती सहजी गवसत नाही,<br />
उंच उंच जाणारी ती म्हातारी,<br />
जगणे हसणे खेळत शिकवत,<br />
तो चंद्र बघा रडवुन गेला,<br />
<br />
व्यवहाराच्या असंख्य चिंध्या,<br />
स्वप्नांची झालर गुंफुन त्यात,<br />
जगण्याची गोधडी उबदार अशी,<br />
तो चंद्र हळुच उसवुन गेला<br />
<br />
कधीतरी येशी माझ्या वाटे,<br />
वाटुन अंतर तुडवत गेलो,<br />
अनंताचे अंतर ठेऊन अंतरी,<br />
तो चंद्र अलगद निसटुन गेला.<br />
तो चंद्र अलगद निसटुन गेला.....</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-8094398345891871792014-02-25T20:15:00.001-08:002014-02-25T20:15:10.618-08:00कुठेही कसेही..............<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
आनंद उवाच................<br />
<br />
कुठेही कसेही,<br />
असेल तिथे रुजायचे,<br />
जगण्याच्या धारेत,<br />
मनसोक्त भिजायचे<br />
<br />
कुठेही कसेही,<br />
स्वप्ने सत्याशी जोडायची<br />
आभाळापारची क्षितीजं<br />
पाठीमागे सोडायची<br />
<br />
कुठेही कसेही<br />
अंधारास का भ्यावे?<br />
"अंतरा"तल्या "त्या"ला<br />
भिनवुन सर्वस्वी घ्यावे<br />
<br />
कुठेही कशीही,<br />
मौज नक्की करायची,<br />
गुंत्यांची गंमत सुद्धा<br />
गुंता होऊन पहायची<br />
<br />
कुठेही कसेही,<br />
नाहे उगा रडायचे,<br />
वृथा काळाला घाबरुन,<br />
जगणे का सोडायचे?</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-71697080440601334962013-08-27T08:54:00.001-07:002014-02-25T20:14:12.202-08:00दिवस सरुन जातसे<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
आनंद उवाच.....................<br />
<br />
<br />
<br />
दिवस सरुन जातसे,<br />
संध्या येणे आहे अजुन<br />
जगणे भरुन जातसे,<br />
जगुन होणे आहे अजुन<br />
<br />
गुंतागुंत ही आयुष्याची<br />
वाटे अवघड जगण्यासाठी,<br />
एक टोक मी धरुन आहे.<br />
दुसरे मिळणे आहे अजुन<br />
<br />
जगण्याच्या ताळेबंदात<br />
काही आणे कमीच असती,<br />
विवंचनांचे देणे खर्चुन,<br />
हर्ष जमणे आहे अजुन<br />
<br />
अनादी अनंताचा झगडा,<br />
मांडला आहे सटवाईशी,<br />
दोन डावच हरलोय,<br />
खेळ जिंकणे आहे अजुन,<br />
खेळ जिंकणे आहे अजुन..................................................</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-14069859090658396802013-08-10T11:13:00.004-07:002017-03-29T11:10:11.910-07:00मी माणुस आहे<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
लालडब्यातुन उतरलो तर मिट्ट काळोख . एकतर उशिरा पोचलो, जायला सोपं म्हणुन हायवेलाच उतरलो. अमोश्या, त्यातुन काळोखा रस्ता म्हणजे फाल्गुन मासच. ५ मिनिटांवर रेल्वेक्रॉसिंग, पुढे ५ मिनिटांवर मुक्काम असा हिशोब मांडत चाचपडत चालु लागलो.<br />
.<br />
"खडी? फाटक कुठंय?"<br />
हुश्श, मिळाले फाटक.<br />
"थंड?" सर्रकन काटाच आला<br />
फाटकाचे टोक शोधत सरकु लागलो.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
"धातु ऐवजी शरीर?"<br />
थंडीतसुद्धा घामाचा धबधबा, ठोक्यांचा घणघणाट अचानक वाढला.<br />
अनपेक्षितरित्त्या ओरडलो " कोण आहे?"<br />
तत्पर प्रतिप्रश्न "तु कोण आहेस?"<br />
.<br />
सेकंदाची जीवघेणी स्मशानशांतता.<br />
अवसान एकवटुन म्हणालो, "मी माणुस आहे"<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
.<br />
आश्वस्त प्रत्युत्तर "मीपण माणुसच आहे मित्रा, माणुसच आहे"<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-50178406940834863842013-08-10T11:13:00.000-07:002013-08-10T11:13:01.952-07:00एकटेपण<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
आनंद उवाच..............<br />
<br />
<br />
कुणीतरी असाच येतो,<br />
ओसरी बळकावुन जातो<br />
<br />
एकटेपण मग संपुन जाते<br />
शहाणपणही सोडुन जाते<br />
<br />
ओसरीवाला मालक होतो<br />
संसाराचा गाडा हाती येतो<br />
<br />
गाडा ओढता जाणिव होते<br />
एकटेपणच ते बरे होते<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-59597507555324818972013-08-10T11:06:00.002-07:002013-08-10T11:06:56.648-07:00शब्द मिळती घाऊक येथे<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
आनंद उवाच.........<br />
<br />
शब्द मिळती घाऊक येथे,<br />
अर्थाची पर्वा कुणास आहे?<br />
पढतमूर्ख सारेच आपण,<br />
"बुद्धा"ची पर्वा कुणास आहे?<br />
<br />
चिकीत्सा करणे, टीका करणे,<br />
हाच धर्म उरला आता,<br />
"ज्ञाना"चा कंठ पिचुन गेला,<br />
भावार्थाची पर्वा कुणास आहे?<br />
<br />
कुणी वंदा तर कुणी निंदा,<br />
"त्या"चा धर्मसंस्थापनाचा धंदा,<br />
हळुच येई तो अवतार घेऊन,<br />
आवतणाची पर्वा कुणास आहे?<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-45868132033283556042013-08-10T11:04:00.000-07:002013-08-10T11:05:53.389-07:00खेळ जिंकणे आहे अजुन<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
आनंद उवाच.....................<br />
<br />
दिवस सरुन जातसे,<br />
संध्या येणे आहे अजुन<br />
जगणे भरुन जातसे,<br />
जगुन होणे आहे अजुन<br />
<br />
गुंतागुंत ही आयुष्याची<br />
वाटे अवघड जगण्यासाठी,<br />
एक टोक मी धरुन आहे.<br />
दुसरे मिळणे आहे अजुन<br />
<br />
जगण्याच्या ताळेबंदात<br />
काही आणे कमीच असती,<br />
विवंचनांचे देणे खर्चुन,<br />
हर्ष जमणे आहे अजुन<br />
<br />
अनादी अनंताचा झगडा,<br />
मांडला आहे सटवाईशी,<br />
दोन डावच हरलोय,<br />
खेळ जिंकणे आहे अजुन,<br />
खेळ जिंकणे आहे अजुन..................................................</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-32910567516043460112013-02-18T20:57:00.000-08:002013-08-10T11:05:28.467-07:00दुजे काय काम आता?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
आनंद उवाच................<br />
<br />
हरेक क्षण झिजणे , दुजे काय काम आता?<br />
तुझीच वाट पहाणे , दुजे काय काम आता?<br />
<br />
मी इथे पण तु तिथे, पलिकडे या शब्दांच्या<br />
अक्षरांची जोडतोड, दुजे काय काम आता?<br />
<br />
साता सागरा पल्याड, अंतर अडकलेले<br />
साहुया लाटांचा दंगा, दुजे काय काम आता?<br />
<br />
वसंत आला दाराशी, बहार तरी उदास,<br />
शोधावे मेघदुतास, दुजे काय काम आता?<br />
<br />
जगण्याच्या चिंध्याचचिंध्या, तुझ्यावाचुन आता<br />
वेचतोय क्षण कण, दुजे काय काम आता?<br />
<br />
विरहाचे पांघरुण अन एकांताची उशी,<br />
विसावावे तुझ्या स्वप्नी, दुजे काय काम आता?<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-83473170490530305012013-02-13T20:03:00.002-08:002013-02-13T20:03:49.948-08:00तुझे नसणे तुझे असणे<br />
आनंद उवाच........................<br />
<br />
तुझे नसणे, जगणे अडगळ<br />
वसंतातही मनाची पानगळ<br />
<br />
तुझे असणे, जगणे होते खास<br />
दान चंद्राचे ते लाभे चकोरास<br />
<br />
तुझे नसणे, ग्रहण मज भासे<br />
विरहाचा राहु मम सुखा ग्रासे<br />
<br />
तुझे असणे, जगण्या भरे रंग<br />
इंद्रधनुवरी मन होई दंग<br />
<br />
तुझे नसणे, रिते रितेसे मन<br />
हरपले भान, हरवले क्षण<br />
<br />
तुझे असणे, पुर्णार्थ ते जगणे<br />
पुन्हा नको आता तुझे ते नसणे.............<br />
<br />Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-85980677977644085102013-01-08T21:19:00.001-08:002013-01-08T21:23:53.895-08:00पुन्हा<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
आनंद उवाच.................<br />
<br />
<br />
कैक युगांनी मोहरलो मी पुन्हा,<br />
साथीने तुझ्या बहरलो मी पुन्हा,<br />
<br />
नको तो रुसवा, नको तो दुरावा<br />
अबोलीसंगे विखरलो मी पुन्हा,<br />
<br />
सोडुनिया तुझ्या कथा, माझ्या व्यथा,<br />
आठवांत तुझ्या मुरलो मी पुन्हा,<br />
<br />
तुज मिळवाया, संग जुळवाया<br />
जन्मभर असा झुरलो मी पुन्हा,<br />
<br />
जन्म जाउदे पाहण्या वाट तुझी,<br />
स्वप्नांत सारे विसरलो मी पुन्हा.................................</div>
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-28173668043651513442012-12-11T09:46:00.000-08:002012-12-11T09:46:06.987-08:00आभाळ होऊन पहावे<br />
आनंद उवाच..................<br />
<br />
आभाळ कवेत घ्यावे का आभाळात विरावे?<br />
दोहोंत आहे मौज, आभाळ होऊन पहावे<br />
<br />
जगण्या लय यावी का लयीत झुलावे जगणे<br />
दोहोंत आहे मौज, गाणे जगत जगावे<br />
<br />
आसक्तीची विरक्ती का विरक्तीची लागे आस<br />
दोहोंत आहे मौज, त्यागुन "मी" स पहावे<br />
Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-3887349573185667602012-05-17T23:27:00.001-07:002012-05-17T23:27:14.743-07:00मनातलं मळभ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
आनंद उवाच.....................<br />
<br />
आतातरी पाऊस थांबेल असं वाटतंय,<br />
मनातलं मळभ मात्र अजुनच दाटतंय,<br />
<br />
तुझं येणं एक सुंदर पहाटस्वप्न होतं,<br />
सर्वत्र तुझं असणंच माझं सर्वस्व होतं,<br />
सारं स्वप्नंच आता हळुहळु फाटतंय,<br />
मनातलं मळभ मात्र अजुनच दाटतंय,<br />
<br />
तुजसाठी शिवधनुष्य तोडले असते,<br />
ते तुटलेले धागेही सहज जोडले असते,<br />
नियतीच्या पोटात मात्र वेगळंच काही घाटतंय,<br />
मनातलं मळभ मात्र अजुनच दाटतंय,<br />
<br />
तुझ्यात "मी" चा माझ्या पुरता निचरा झाला होता,<br />
विश्वात आपल्या मात्र स्वजनांचा कचरा आला होता,<br />
व्यवहाराचं किल्मिष मनात दुकान थाटतंय,<br />
मनातलं मळभ मात्र अजुनच दाटतंय,<br />
<br />
दोनाचे चार कुठे गेले, शुन्यच येते आता बाकी,<br />
ढासळले महाल सुखांचे, उरल्या खिंडारांची झांकी,<br />
गणितंच सारी चुकलीयेत, राहुन राहुन पटतंय,<br />
मनातलं मळभ मात्र अजुनच दाटतंय,<br />
<br />
एव्हढा पावसात भिजुनसुद्धा मन पुर्ण सुकलंय,<br />
जुनाट वठलेल्या पिंपळासम धरेपार झुकलंय,<br />
वैषम्याचं हलाहल हळुहळु पसरत साठतंय,<br />
मनातलं मळभ मात्र अजुनच दाटतंय..................................................<br />
</div>Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-38883268241177782882012-05-16T08:22:00.002-07:002012-05-16T08:22:36.130-07:00जगणे का सोडावे?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
आनंद उवाच................................<br />
<br />
गुरफटुन आहे तुझ्यात अजुनही,<br />
मन माझे कसे मोडावे?<br />
हरवलीस जगण्यातुन तु जरी,<br />
तरी जगणे का सोडावे?<br />
<br />
येणे तुझे, अपघात गोड होता,<br />
जाणे असे नियतीचा खेळ,<br />
दोन घडींचे हरणे जिंकणे,<br />
त्यास जगणे का सोडावे?<br />
<br />
निराशेचा कृष्ण गर्ता,<br />
गवसतोच तळ कधीतरी हाताला,<br />
अथांग अढळ आशेचा तो पसारा,<br />
मग जगणे का सोडावे?<br />
<br />
निरपेक्ष काळ,<br />
नसतो व्यवहारास काहीच थारा,<br />
साथ इथे अपेक्षांची तुझ्या,<br />
मग जगणे का सोडावे?<br />
<br />
तिकडे न तुझा साथ सहारा,<br />
म्हटले जरी जगणे सोडावे,<br />
उतुन सांडे आठवणींचा सागर,<br />
उगा जगणे का सोडावे?<br />
</div>Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-13106349586895789912012-05-15T06:03:00.000-07:002012-05-16T08:20:58.146-07:00तु, तुझा स्पर्श<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
आनंद उवाच............<br />
<br />
तु, तुझा स्पर्श, कल्लोळ दाटे,<br />
एकेक कण तुझा मनात साठे<br />
<br />
तु, तुझा स्पर्श, बेहोष काया<br />
अधिर ते मन, अमृत लुटाया<br />
<br />
तु, तुझा स्पर्श, बेबंद तारु,<br />
आवरु कसा हा मनाचा वारु?<br />
<br />
तु, तुझा स्पर्श, शंका विरती<br />
बेभान लाटा, उधाण भरती<br />
<br />
तु, तुझा स्पर्श, जगास भुलावे<br />
सोडुन सारे, तुझ्यातच भिनावे<br />
<br />
<br /></div>Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-17875397949233385212012-05-10T02:43:00.002-07:002012-05-10T02:43:32.977-07:00कसा भुलून गेलो<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
आनंद उवाच..............<br />
<br />
सांगू कसे तुजला कसा भुलून गेलो<br />
तव स्पर्श होता सहज फुलून गेलो<br />
<br />
साद तुझी येता, बहरे वसंत मनी<br />
धुंद होता चित्त, नकळे खुलून गेलो<br />
<br />
उतून उल्हास , आभाळ ठेंगणे झाले,<br />
रोमांचित मी, झुल्याविणा झुलून गेलो.<br />
</div>Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-76970013241588099382012-05-10T02:42:00.002-07:002012-05-10T02:42:35.999-07:00सलगून आहे अजूनी<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
आनंद उवाच..................<br />
<br />
सहवास मनात, सलगून आहे अजूनी<br />
स्पर्श अधराचा, बिलगून आहे अजूनी<br />
<br />
श्वासात तुच अवघी, ध्यासात तुच अवघी<br />
सारेच तुजसाठी, त्यागुन आहे अजुनी<br />
<br />
रात्र सरली, मोह सरसरता सरेना<br />
चैत्रगंध चित्तात, सुलगुन आहे अजूनी<br />
<br />
तव प्रीतीचे हे बंध, चिरंतर धरुन आहे<br />
तुजविण व्यर्थ जगणे, उमगून आहे अजुनी<br />
</div>Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-36288465458197438722012-05-10T02:40:00.000-07:002012-05-10T02:40:26.002-07:00क्षणोंक्षण<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">आनंद उवाच.............................</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">तुझ्यासवेचे ते क्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">तुझ्यावाचुन ते क्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">जगण्याची दोन्ही टोके</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">अधांतरी मी क्षणोंक्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">तव विरहाचे ते क्षण,</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">तव मीलनाचे ते क्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">वाट दुर हरवली ती</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">कसे वेचु मी क्षणोंक्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">तुज आठवांचे ते क्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">सजल नयनांचे ते क्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">आठवणींचा पाउस हळवा</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">चिंब भिजलो मी क्षणोंक्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">तुझ्या ओढीचे ते क्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">तुज समर्पित ते क्षण</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">विरून गेले आयुष्य सारे</span></span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"><span style="color: #cccccc;">आता तुझाच मी क्षणोंक्षण</span></span></span><br />
<div style="color: #333333; font-size: small; line-height: 18px;">
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2543406774803483947.post-79524370154751783742012-04-10T06:12:00.001-07:002012-04-10T06:12:36.370-07:00तू कधीच मज विसरून गेलीस<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
आनंद उवाच.........<br />
<br />
उधळून तेव्हा मजवर<br />
स्वप्नमोती पसरून गेलीस<br />
तो ठेवा मी जपला तसाच<br />
तू कधीच मज विसरून गेलीस<br />
<br />
अर्पुन तुजला आशा इच्छा<br />
गुंफत होतो स्वप्न मलमली<br />
सज्जात तिष्ठत अजुनही तसाच<br />
तू कधीच मज विसरून गेलीस<br />
<br />
अल्याड पल्याड जवळ दुर<br />
धागा मनीचा अतूट होता<br />
हृद्बंध धरुनी मी आहे तसाच<br />
तू कधीच मज विसरून गेलीस<br />
<br />
देऊ 'न ' अंतरास अंतर<br />
अंतरीचा वादा तुझाच होता<br />
शब्दबद्ध मी अडकलो तसाच<br />
तू कधीच मज विसरून गेलीस</div>Anand R. Joshihttp://www.blogger.com/profile/15293389271198494257noreply@blogger.com0